شهر انس و شهر نسیان

چقدر زیبا انسان را تعریف کردید...

گاهی با خودم میگفتم آیا کسی میتونه زیبا تر از ملاصدرا انسان رو تعریف کنه که گفته بود: انسان حقیقتیست ممتد، از فرش تا فوق عرش...

اما امشب که دیدم چطور با زبانی عامیانه اینقدر حکیمانه بیان کردید دیدم بله میشه زیباتر از ملاصدرا هم تعریف کرد...

فرمودن انسان دو وجه دارد:

وجه اول انس با ملکوت و اسما و صفات الهی هست...

همینطور که داشتم توضیحات این انس با ملکوت رو میخوندم که چقدر زیبا تعبیر کرده بودید که در این انس بیشتر کشش حق هست تا کوشش خلق و ...

ذهنم جلوتر از مطلب به این سمت رفت که حتما وجه دوم انسان انس با دنیاست...

اما وقتی دیدم در مقابل انس با ملکوت دیگر سخنی از انس به دنیا نیامد، شگفت زده شدم...

یعنی ما یک انس بیشتر نداریم... چون نتیجه ی انس یکی شدن هست و نتیجه ی یکی شدن عشق هست...

پس انس به دنیا اساسا مفهومی ذهنی هست... در دنیا انسی وجود نداره... هر چه هست گذا هست و فانی...

وقتی فرمودین وجه دوم انسان، نسیان است خیلی مبتهج شدم...

و چقدر مادرگونه ما رو از نسیان و قدم گذاشتن در شهر نسیان برحذر داشتین...

دوست دارم به شهر انس

و شهر نسیان فکر کنم...