لذت ببر تا جهنمی نشی :: در آستانه ی چهل سالگی

سه شنبه, ۱۸ ارديبهشت ۱۴۰۳، ۰۷:۵۹ ق.ظ

لذت ببر تا جهنمی نشی

با وجود اینکه عقیده ام بر اینه که رنج از زندگی بنی بشر حذف نمیشه اما هیچ وقت برای رنج ها دغدغه مند نشدم...

چون رنج ها متناسب مدل شخصیتی ما میرسن و ما باید فقط در مواجهه با اونها هوشمندانه عمل کنیم...

چیزی که همیشه دغدغه ی من بوده، از دست ندادن لذتها بوده...

همیشه هم به خانمم گفتم: میگم اگر میخوای توی راه دین ثابت قدم باشی و راکد نشی و هر روز بهتر بشی لذتها رو بشناس و خودت رو از اون لذت ها بی نصیب نذار... و طلبشون کن...

و براش برنامه هم داریم غالبا...

دینداری که لذت نبره از دنیاش، یه روزی میفهمه چقدر به خودش لطمه زده...

من و همسرم از وسط شمال و سرسبزی پا شدیم اومدیم توی یه شهر کویری... یکی از لذتهامون که دیدن طبیعت سبز بوده کمرنگ شد... از حدود یک سال پیش تقریبا برنامه هفتگی یا ماهانه مون هست که بریم و طبیعت کوهستانهای اطراف این شهر کویری که اتفاقا سبز هم هستن لذت ببریم...

و حتی از لذتهای کوچیک هم نمیگذرم...

اخیرا دو لذت رو به خانمم پیشنهاد دادم... گفتم درسته وادی هاشون خیلی متفاوته اما حیفه عمرمون تموم بشه و این لذتها رو نچشیم...

گفت چی؟

گفتم اولی خوندن یه صفحه قرآن در روز (توی یه ساعات آرومتر) به نیت لذت بردن از قرآن...

یه دوره دو نفری با این نیت قرآن رو ختم کنیم... خیلی دلم این لذت رو میخواد... و کلی براش از زوایای پنهان این لذت گفتم...

مثلا گفتم گاهی اوقات که وقت خوندن قرآن رو ندارم و مدتی میگذره که نخوندم، قرآن رو میگیرم و بغلش میکنم و میچسبونم به سینه ام...

همین...

انرژی میگیرم...

یا گاهی بعضی از آیات و سوره هایی که دوست دارم رو باز میکنم و میگیرم جلوی چشمهام و فقط نگاش میکنم...

خلاصه کلی دلش رو آب کردم و موافق شد...

لذت بعدی هم پیشنهاد کلاس حرفه ای شنا بود...

من خودم شنا بلدم... وقتی هم استخر میرم غالبا توی عمق های بالا میرم و یکی از لذتهام هم اینه که اون استخر حتما سکوی شیرجه داشته باشه...

اما شناگر حرفه ای نیستم...

خیلی از حرکات رو دوست دارم توی آب بتونم انجام بدم... اما بلد نیستم...

چنان با آب و تاب برای خانمم از لذت هاش گفتم که راغب شده...

کلا به لذت های دنیا حساس باشید...

دیدید آدمایی که موسیقی کار میکنن گوششون به صدا حساسه؟

یا یه عکاس نگاهش به تصاویر متفاوته؟

یا یه رمان نویس نگاهش به قصه ها متفاوته از بقیه هست؟

اگر نگاهمون به لذتها متفاوت نباشه و اهلش نباشیم موجود دوست داشتنی ای برای خدا نمیشیم هاااا

نگاه کنید به چمران

وسط توپ و خمپاره داشته از توی یه کویر رد میشده... چشمش میخوره به یه گل

به راننده میگه صبر کن...

من برم لذتم رو از این گل ببرم و برگردم...

بعد اگر ما بگیم عیاش ترین آدمهای کره ی زمین اندازه ی یک انسان مومن لذت نمیبرن فکر میکنن دارم چرت و پرت میگم...

و تنذیری هم بگم:

آدمی دیدید که نسبت به لذت ها حساس نیست اما خیلی فاز دینداری و خدا و پیغمبر داره و حتی اهل عرفان هم هست، مراقب باشید کلاهتون رو برنداره...

از ما گفتن بود

به خانمم میگفتم احتمالا خیلی لذت داره که یه خانمی توی فضای باز و با نسیم عالی و طبیعت دنج، مثلا موهاش رو آزاد کنه و در معرض باد ملایم یا نسیم قرار بده...

تایید کرد که خیلی لذت بخشه... (چه ظلمی میکنه زندگی آپارتمان نشینی به خانمها مخصوصا... چون این امکان به صورت روزانه براشون فراهم نیست)

بعد گفتم خب اونهایی که همین عمل رو جلوی چشم نامحرمها انجام میدن... اینها خیییلی سنسور لذت بردنشون خرابه...

خییییلی...

در حد اینن که باید بابت پرت بودن بلوغشون براشون ترحم کرد...

مثل این میمونه که بهترین و پر لذت ترین کتاب های دنیا رو دادی دست یه نفر که بخونه و لذتش رو ببره...

بعد صرفا با رنگ جلد اون کتابها دکوراسیون کتاب خونه اش رو تنظیم کنه...

طفلک!!!

بعد چطور کسی که اینقدر درکش از لذت بردن تعطیله باید دیندار بشه؟

برای دیندار شدن آدمها، باید اونها رو به لذتها حساس کنیم...

۰ ۰۳/۰۲/۱۸

ن. .ا

۱۸ ارديبهشت ۰۳ ، ۱۲:۰۸

سین ^_^

سلام

یکی از حکمت های نهج‌البلاغه هم به موضوع لذت اشاره می‌کنه.

حکمت ۳۹۰: مومن باید شبانه روز خود را به سه قسم تقسیم کند. زمانی برای نیایش و عبادت پروردگار، و زمانی برای تامین هزینه زندگی و زمانی برای واداشتن نفس به لذت‌هاییکه حلال و مایه زیبایی است.

۱۸ ارديبهشت ۰۳ ، ۱۳:۵۸

توی طبیعت‌گردی‌هاتون کامو هم برید خیلی جذابه

شنا رو موافقم...دنیای زیر آب واقعا با دنیای خشکی فرق داره!

من و همسر هم با هم یه سوره قرآن رو حفظ کردیم خیلی خوب بود...ولی الان خیلی وقته که با مشقت و بدون لذت و فقط از جهت تکلیف قرآن میخونم اگه بخونم...اصلا نمیتونم با قرآن ارتباط بگیرم..قرآن من رو به خودش راه نمی‌ده

یه چیز دیگه: معمولا اینقدر از کارام عقب هستم که حتی توی دل لذت هم نمیتونم لذت ببرم...

۱۸ ارديبهشت ۰۳ ، ۱۴:۱۵

... حنانه ...

برسد به دست کسانی که لذت بردن رو فقط در نماز و سجاده میبنن و مسافرت و طبیعت گردی و لذت های مادی رو بلد نیستن :)

اصولا این ها ادم های تک بُعدی بهشون میگن :)

۱۸ ارديبهشت ۰۳ ، ۱۶:۰۲

De Sire

چه پست خوبی

چقدر لبخند زدم در حین خوندنش ، خدا خیرتون بده

یاد داستان شربت عسل خوردن حضرت علی وسط جنگ جمل افتادم ، شاید توی نقلش اشتباهی بکنم لینکش رو میذارم خودتون بشنوید

https://www.aparat.com/v/1EkKu

۱۸ ارديبهشت ۰۳ ، ۲۰:۵۰

شنگول العلما

لذت برای لذت

با لذت برای خدا دو تاست.

محور اولی خود است و محور دومی خدا.

خود محوری شاید برسد زمانی به الهه هواه

در یکی لذت هدف می شود در یکی لذت وسیله.

سیر آفاقی در قرآن قبل از انفسی آمده.

عبادت با لذت شاید بشه گفت عبادت با اقبال قلب. و کوتاه کردن عبادت در زمان ادبار اقبال قلب توصیه شده.

و زاهد ساده زیست در مجموع لذت بیشتری می بره چرا؟

کسی که ماهی یکبار کباب می خوره لذت بیشتری از کباب می بره تا کسی که هفته ای دو بار کباب می خوره. یا مثلا عفیف از ازدواج لذت بیشتری می بره تا هوس باز و روزهدار از غذا بیشتر لذت می بره تا بقیه. چون نعمت براش عادی نشده.

حالا اون لذتی که من تحسین می کنم اما در حد من نیست چیه؟

در بلا هم می چشم لذات او

مات اویم مات اویم مات او

۱۹ ارديبهشت ۰۳ ، ۰۷:۵۸

سلام مجدد و رحمت خدا بر برادر عزیزم.

بله تقوا، میزان و نحوه زهد در رفتار رو معلوم می کنه.

اما زهد یک نمود رفتاری داره مثل میزان خوردن و ....و یک تعریف.

و این تعریف نمودهای رفتاری در زمان ها و برای افراد مختلف متفاوت می کنه.

تعریف اصلی اش رو که حضرت علی ع گفته اند آیه ۲۳ حدید.

یک کاری که زاهد نمی کنه فرح است. فرح رو باید تعریفش جستجو کنیم.

اما بدون مطالعه زیاد همین جوری بگم شاید به معنای شادی زیاده همراه با تکبر است. البته گفته شده با رحمت و فضل خدا فرح کنید ۵۸ یونس. فرح همون شادی زیاد هست که گاهی با توجه به اصل یعنی خدا ست و خوبه و گاهی در غفلت که بد هست.

خودشناسی و زمانشناسی رفتار زاهدانه متناسب رو مشخص می کنه.

و این نیاز به فرقان و قدرت تشخیص داره و فرقان که طبق فرمایش شما از تقوا می آد.۲۹ انفال.

و در مقابل احادیثی مثل اینکه حب دنیا راس همه گناهان است احادیثی در تایید آمده که از امام صادق‌علیه‌السلام نقل شده که فرمود: جُعِلَ‏ الْخَیْرُ کُلُّهُ‏ فِی بَیْتٍ، وَجُعِلَ مِفْتَاحُهُ الزُّهْدَ فِی الدُّنْیَا؛ و ....

آیات آفاقی و انفسی همین طوری گفتم که بگم مخالف طبیعت رفتن و اینا نیستم^_^.

اما قبل از نماز شب خواندن.، گفتن آیات زیر توصیه شده. آیات آفاقی.

شاید سیر آفاقی باعث بشه سیر انفسی بهتر و با عمق بیشتر انجام بشه.

در تعریف صاحبان لب. صاحبان مغز.

إِنَّ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ لَآیَاتٍ لِّأُولِی الْأَلْبَابِ

همانا در آفرینش آسمانها و زمین و در پیِ یکدیگر آمدن شب و روز، نشانه هایی برای خردمندان است

سوره آل عمران آیه 190

الَّذِینَ یَذْکُرُونَ اللَّهَ قِیَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَیَتَفَکَّرُونَ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَٰذَا بَاطِلًا سُبْحَانَکَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ

(خردمندان) کسانی هستند که ایستاده و نشسته و (خوابیده) بر پهلو یاد خدا میکنند و در آفرینش آسمانها و زمین اندیشه میکنند (و از عمق جان میگویند:) پروردگارا این هستی را باطل و بیهدف نیافریده ای، تو (از کار عبث) پاک و منزّهی، پس ما را از عذاب آتش نگهدار.

سوره آل عمران آیه 191

۱۹ ارديبهشت ۰۳ ، ۰۸:۱۱

دنیـا ..

خیلی بحث و پیشنهاد خوبی بود. منم دلم خواست یه چیزی رو انتخاب کنم و ازش لذت ببرم واقعا.باید فکر کنم

۱۹ ارديبهشت ۰۳ ، ۰۸:۴۶

من که نه ولی همسر آره

از این جهت اگه غیبت اهل این شهر هست خیلی استقبال میکنم:))

دقیقا همینطوره که گفتید و موافقم باهاتون...

۱۹ ارديبهشت ۰۳ ، ۰۹:۵۲

ان شاءالله خدا کمک کنه از پایداری برسیم به احراری.

در لذات و در عبادات و همه چیز. ( اشاره به حدیث عبادت تجار ، عبادت عبید و عبادت احرار)

شاید بشه گفت مراحل برای افراد مختلف فرق می کنه.

یکی باید به پایداری فکر کنه مثلا بیشتر نوجوان یا افراد عادی. سطح بالاتر به اصلاح نیت. سطح بالاتر به مراقبه و حس حضور در هنگام لذت (مثلا سالک)و سطح بالاتر احرار.

۲۱ ارديبهشت ۰۳ ، ۱۵:۰۷

بله اساس سلوک هم همینه. نردبانی هست.

یعنی از پله که بالا می ریم و به دومی می رسیم پله اول رو خراب نمی کنیم و اینکه پله پله هم بالا می ریم. و یهو نمی شه از پله اول رسید به پله چهارم بدون پله های قبلی.

و هم اینکه زاویه نگاه کسی که در پله سوم ایستاده و مناظری که می بینه بیشتر و متفاوت تر هست.

من معمولا این همه نظر نمی دم ^_^. دیگه هی پیش اومد.

۲۳ ارديبهشت ۰۳ ، ۲۲:۱۴

فاطمه

سلام.قبلا از وبلاگ‌خوانی لذت می‌بردم چند وقتی هست که می‌بینم، حرص می‌خورم. اونوریها دارن پشت سر هم انتقاد میکنن از وضع موجود.از صدیقی و مماشات باهاش، مماشات با اون آقایی که دوستاش ویلای لواسون هدیه میدادن، مماشات با خیلیها و سخت‌گیری و تعجیل برای اعدام عده‌ای دیگر...از حضور خشونت‌آمیز گشت ارشاد از روحانی که به جرم انتقاد از رهبری دستگیر شد و رهبری که می‌گوید انتقاد را دوست دارم...از سخنرانیهای بی‌سروته درباره دین و ورود روحانیون به عرصه‌های دیگر بعد از سیاست( که تمام و کمال قبضه کردند) از تحجر، کوته‌نظری، بی‌تدبیری، عقب‌ماندگی فکری...حتی از بی‌احترامی به شان قرآن در برنامه محبوب مدیران تلویزیون، محفل و از سکوت رهبر حساس به چگونگی قرائت قرآن در مورد این برنامه...و من پر از سوالم...دلم میخواهد جواب قانع‌کننده این سوالها را بدانم. بیان را باز میکنم ادامه همان حرفها...رکود...همه یکجور حرف می‌زنند...شما این دغدغه‌ها را ندارید؟ اگر نه...چرا؟ چطور می‌شود این سوالها از اینهمه تناقض و ناراستی نداشت. اگر جوابی برایش دارید بگویید شاید من هم آرام شوم. هرجا پیام میگذارم، تایید نمیشود. حتی نمیشود که یک پاسخ بگذارند که فلانی جواب حرفهایت این است.. برخی پیامدانشان را بسته‌اند. فقط میخواهند تبلیغ کنند.حوصله پاسخگویی ندارند...چرا؟ چرا اینقدر داریم از هم دور می‌شویم؟ چرا باهم حرف نمی‌زنیم؟

۲۳ ارديبهشت ۰۳ ، ۲۲:۱۷

پیام نیاز به تایید شما ندارد؟ چقدر با بقیه بیانی‌ها فرق دارید.امیدوارم آرامش کامنتدونیتان را به هم نزنم

۲۴ ارديبهشت ۰۳ ، ۰۸:۲۴

ممنون هستم که زمان گذاشتین، احترام گذاشتین و پاسخ دادین. اتفاقا من هم دائم مواظبم که رسانه‌زده نشوم. جوگیر نشوم. مصداقش اینکه خیلی از موضوعاتی که رسانه‌ها روش مانور میدن ولی هرچی فکر می‌کنم می‌بینم جای دفاع داره را بیان نکردم. مثلا کمک به لبنان و ...چون در راستای حمایت از مظلومین در برابر ظالمین می‌بینم، مطرح نکردم. اما مسائلی که گفتم فارغ از رسانه‌ها موضوع ظلم و تبعیض بود که رسالت انبیاء، ایجاد قسط و عدل بیان شده و طبیعیست که من اول به عنوان یک انسان طبیعی و بعد یک انسان دین‌مدار به اینها حساس هستم. مثل حساسیتم به ظلم استکبار جهانی به مستضعفان جهان...در همون راستا داخل جامعه خودم هم رصد می‌کنم و برام سوال میشه و وقتی تعدادش میره بالا و پاسخگویی از نهادهای قدرت نمی‌بینم، فکر می‌کنم چرا فلان وبلاگهای مذهبی به اینها حساس نیستند. شاید پاسخی دارن که من خبر ندارم...از نظر من وجود رسانه مستقل عدالتخواه در جامعه ضروری هست. حالا اگر رسانه رسمی ایران این نقش را بر عهده نمی‌گیره، کار ما رو سخت‌تر میکنه و چون ناچاریم از طرق دیگر خبرها را ارزیابی کنیم و خب ممکنه گمراه هم بشویم...من البته بیشتر مصدع شما نمی‌شوم.حداقل متوجه شدم موضع شما چی هست و چرا در این مسائل ورود نمی‌کنید.

در آستانه ی چهل سالگی

در آستانه ی چهل سالگی

با من بیا... من به سوی کسی میروم که قدرت و زیبایی از او معنا گرفته است...

لذت ببر تا جهنمی نشی

نظرات (۱۴)

ارسال نظر

آخرین مطالب