بهم توجه نمیکنه... :: در آستانه ی چهل سالگی

سه شنبه, ۱ اسفند ۱۴۰۲، ۰۹:۲۴ ق.ظ

بهم توجه نمیکنه...

طرف حدود نیم ساعت از چالش هاش با همسرش گفت...

از بی توجهی همسرش...

از غرور خیییلی زیادش...

از عدم انعطافش...

از مهربان نبودنش...

از خرج نکردنش...

و بدتر از همه مذهبی بودن این همسر با این معایبی که ذکر شد و ...

و...

میشناختم همسرش رو...

خیلی از مواردی که میگفت درست بود... خودم نمی تونم با آدمی به خشکی و عدم انعطاف همسر ایشون یه دوستی پایدار ایجاد کنم...

حرفی نداشتم بگم... در عمل انجام شده قرار گرفته بودم... باید میشنیدم...

اما به ذهنم رسید ببینم توان و قدرت و وسعت درونی خودِ این خانم چقدر هست... که بتونه بره و مسائلش رو حل کنه...

چون معتقدم 95 درصد مشکلات زندگی های مشترک قابل حله...

اصلا اگر زوجی بیان پیش من بعد از یک سال زندگی مشترک...

بگن ما خیلی همدیگه رو دوست داریم... ما بدون همدیگه نمی تونیم و از این حرفا...

من پیش خودم میگم یا خیلی خُل و دچار اختلالات روانی هستن... یا واقعا عارفن... ولو مکاشفاتی نداشته باشن...

واقعا تصور من اینه...

خلاصه:

اومدم اون خانم رو محک بزنم... گفتم: چون همسرتون رو تقریبا میشناسم به نظرم اکثر حرفاتون درسته... اما یه سوالی دارم...

گفت: بفرمائید

گفتم میتونی ده تا از خوبی های همسرت رو بگی؟

خوبی هایی که وسوسه ات کنه گاهی به روش بیاری هاااا

خوبی های که به دل خودت هم نشسته باشه...

مثلا اگر در نگاه شما قد بلند یه حسن هست... وقتی برای من از قد بلندش بگو که واقعا با قد بلندش کیف میکنی...

ولو اینکه نگاهتون این باشه: حیف اون قد بلندی که داری... با این اخلاقای بدت قد بلندت رو هم از چشمم میندازه...

این یعنی شما قد بلندش رو دوست داری اما اخلاقش اذیتت میکنه...

حالا ده تا از خوبی هاش رو برام میگی؟

گفت: به نظر من هیچ خوبی ای نداره...

وقتی اینو گفت، خیلی حالم بد شد.... ایشون بلوغ نداشتن... چطور میشه به یه آدم نابالغ گفت برو ارتباطتون رو مدیریت کن...

گفتم: نمیدونم والا... به نظر من مشکلات شما نسبت به قبل بزرگتر نشده... بلکه شما ضعیف تر شدی...

گفت: آره قبول دارم... صبرم کم شده... تحلیل رفتم...

گفتم: شوهرت جایی نمیره... شما یه مدتی بیشتر به خودتون بها بدید... با این ضعفی که شما دچارش شدید شوهرتون ملک آسمانی هم بشه نمیتونید از زندگیتون لذت ببرید...

بزرگواران:

خیلی طبیعی هست که اوایل ازدواج حتی تا چند سال، زوجین دچار چالش ها باشن...

اما از یه جایی به بعد دیگه طبیعی نیست... بلکه نتیجه ی بی عقلی هست...

عاقل باشیم...

۰ ۰۲/۱۲/۰۱

ن. .ا

۰۱ اسفند ۰۲ ، ۱۲:۴۸

پروانه

بسم الله الرحمن الرحیم

جناب آقای رضا تورانی

از آنجایی که چندین ماه قبل شما اتهاماتی به بنده وارد کرده اید،

و از آنجایی که خانواده بنده ( همسر و پسرانم ) در جریان کلیه امورات بنده و جوانب سیر علمی و عملی بنده هستند،

و همچنین اساتید بنده از جمله عزیز بزرگواری که شما حتی جسارت کرده به ایشان هم اشاره کرده اید،

همه و همه در جریان مراتب سیر بنده هستند،

اصرار دارند اعاده حیثیت از بنده نموده و خدمت شما و بزرگوار دیگری که ذیل پست شما کامنت در جهت تأیید شما گذاشته، تنویر افکار بنمایند.

بنده به اصرار ایشان، این مطلب را خدمت شما می نویسم.

قرار نیست هر تازه به دوران رسیده ای به خود اجازه دهد بخصوص نسبت به خانمها، هر چه بر قلم ناپاکش جاری می شود بنگارد و هرچه در توهمات خود دارد را به دیگران نسبت بدهد.

همسر و پسران بنده و همچنین اساتید بنده، در جریان این امر قرار گرفته و اصرار دارند بر اعاده حیثیت و دفاع.

لطف کنید شماره تماس خودتان را در وبلاگ بنده ارسال نمایید تا خدمت شما تماس گرفته یا اینکه قرار دیداری در شهر شما بگذارند تا حضوراً خدمت شما رسیده و مراتب روشنگری و اعاده حیثیت را به انجام برسانند تا بلکه ذهنیت آلوده شما مرتفع گردد و مانع رشد مقامات شما! نگردد. و از این به بعد هم جرأت نشر اکاذیب و تشویش اذهان فضای مجازی را به خودتان ندهید.

شما با نشر اکاذیب، تشویش اذهان نموده، و قابل شکایت و دادگاهی شدن هم هستید.

اگر مایلید به آنجا کشیده شود حرفی نیست؛ در غیر اینصورت لطفاً هرچه سریعتر نسبت به رفع تشویش اذهان و اعاده حیثیت بنده، بعنوان یکی از بانوان فعال در این مسیر، اقدام نمایید.

بنده این کامنت را عمومی منتشر می کنم تا خود دلیلی باشد بر کذب گفتارها و ادعاهای واهی شما.

لعل الله یحدث بعد ذلک أمراً

چنانچه عکس العمل مناسبی از شما دریافت نگردد، این عزیزان راهی شهر شما شده، و فکر نمی کنم یافتن شما کار سختی باشد.

در ضمن، حتی اگر مایل بودید شماره تماس همسر بنده، پسرانم، حتی عزیزی که در جریان هستند، خدمت شما ارائه می شود تا خودتان علم به ماوقع پیدا کنید که ای کاش این کار را پیش از نشر اکاذیب و ادعاهای دروغین و افتراهای ناروا انجام می دادید.

خود دانید.

یاحق

۰۱ اسفند ۰۲ ، ۱۳:۱۹

صـــالــحـــه ⠀

سلام خانم پروانه

لطفا از بنده هم شکایت کنید و دادگاهیم کنید.

چون من هم آقای ن. .ا رو تایید می‌کنم :))

۰۱ اسفند ۰۲ ، ۱۴:۰۲

خانم صالحه

اینکه تعجبی ندارد که شما و امثال آقای تورانی، بی هیچ استنادی، بی هیچ ادله قاطع و متقنی، داد محکومیت بزنید.

بنده که عرض کردم، تشریف بیاورید محکمه.

من در خدمتم.

۰۱ اسفند ۰۲ ، ۱۴:۱۲

ماه زده

سرکار خانم ها صالحه و مهتاب

ما نمی دونیم چه اتفاقی افتاده

لذا حل این مشکل رو به خود این دو بزرگوار واگذار می کنیم و بدون آگاهی مداخله و جناح گیری نمی کنیم

اگر این دو بزرگوار صلاح دونستن خودشون ما رو در جریان برطرف شدن اختلافات قرار می دن 🌷🌿💫

۰۱ اسفند ۰۲ ، ۱۵:۰۲

آخه خانم پروانه، جالبه، شما مدعی افترای ناروا و ادعای دروغین و تشویش اذهان و نشر اکاذیب هستید، چیزهایی که اصلا اتفاق نیافتاده.

خواهرم تشویش اذهان عمومی اصلا هیچ وقت در این بیان (بلاگ دات آی آر) با این تعداد مخاطبین محدود، مصداق پیدا نمی‌کنه. همینطور نشر اکاذیب.

ضمن اینکه اصلا شخصیت حقیقی شما برای بسیاری از ما مخاطبین مجهول هست و بنابراین بازم این چیزهایی که شما گفتید اصلا موضوعیت پیدا نمی‌کنه!

از همه مهم‌تر، نویسنده این وبلاگ تا جایی که من همیشه خواننده اینجا بودم، هیچ وقت شما رو مصداق هیچ کدوم از مطالب و انتقاداتشون به صورت صریح قرار نداده.

شما خودتون دارید جار می‌زنید که من مصداق فلان مطلب ایشون هستم.

شما خودتون هی دارید قضیه رو بد و بدتر می‌کنید.

من به شوخی گفتم از منم شکایت کنید چون اصلا هرچی شما گفتید سالبه به انتفای موضوع هست. موضوعی وجود نداره که من بخوام شما رو محکوم کنم.

شما خودتون دارید موضوع می‌سازید :(

۰۱ اسفند ۰۲ ، ۱۵:۱۹

شما که از چیزی خبر ندارید.

بنده برای تشویش اذهان، مصداق عینی دارم.

و برای بنده مهم هست حتی یکنفر، یکنفر از جهت پست بی استناد و واهی آقای تورانی ضربه بخوره.

سربسته گفتم، چون حقیقتا جای بسط نداره.

متأسفانه اهل بیان اصلا توجهی به بازتابهای نوشته هاشون ندارند.

دهن باز می کنند و هرچه در آمد می نویسند. بعد هم یا طفره می روند یا القاء مزاح می کنند.

غافل از اینکه:

ما یلفظ من قول الا لدیه رقیب عتید

۰۱ اسفند ۰۲ ، ۱۵:۲۵

کامنت قبلی من در پاسخ به خانم صالحه بود.

و اما در خصوص پاسخ شما جناب آقای تورانی ،

قبلاً شاید اندکی قبولتان داشتم، دیگر ندارم.

لذا پاسخ شما اهمیتی ندارد که بخواهم بدان توجهی کنم.

چقدر راحت از اتهامات واهی خود می گذارید.

غفر الله لنا و لکم

۰۱ اسفند ۰۲ ، ۲۱:۳۲

.. میخک..

بعد از بحث آقای شاگردبنا و دریزه خانم پای پستهای دریزه خانم

این دومین شوک وبلاگی بود که باهاش مواجه شدم

یعنی چی

چرا

چگونه

اصلا نمیفهمم

۰۱ اسفند ۰۲ ، ۲۲:۰۱

کدوم حق و ناحق اخه؟ 😂

من هیچ بحث و چالشی که میگید داشتید رو ندیدم

فکر کنید تو ذهنم همه چیز گل و بلبله، یهو مواجه میشم با شکایت و اعاده حیثیت و اینا

اصلا یه وضعی 👀

دقیقا تو وبلاگ دریزه خانم همون ذهنیتم رابطه به شدت مثبت بین خانواده شاگرد بنا و دزیره بانو بود و هندونه‌هایی که زیر بغل هم میذاشتن و کمال احترامی که برای هم قائل بودن

بعد یهو دیدم همدیگه رو با تندی قطع دنبال کردن 😐

۰۱ اسفند ۰۲ ، ۲۳:۴۹

اینکه یه مطلبی برای ۵ ۶ ماه پیش بوده دلیل نمیشه که فراموش بشه

حتما این بین یه چیزی خانم پروانه رو اینقدر آزرده کرده که بعد این ۵ ۶ ماه با وجود این همه مشغله و دغدغه یادشون مونده

۰۲ اسفند ۰۲ ، ۰۱:۲۹

De Sire

سلام و ادب

@میخک

هندونه ؟! من بهش میگم تلاش برای هم افزایی ، حتی اگه تهش به خاطر لینک دادن به خانوم مصطفی زاده و استفاده از طاقچه حکم ارتداد بگیرم ، خیالم راحته که تلاشم رو کردم :)

۰۲ اسفند ۰۲ ، ۰۱:۳۰

این همه این مدت مطلب خوب نوشتید سرجمع انقد کامنت نگرفت که این پست کامنت داره:)) آدمای عجیبی هستیما:))

۰۲ اسفند ۰۲ ، ۱۱:۲۹

آقای تورانی

خسته نمیشید از اینهمه دروغ؟

من فقط خدا رو شکر میکنم که ماهیت حقیقی امثال شما رو برای من روشنتر کرد.

شما اگه حق گفتید و میگید، پس چرا از صحبت حضوری ترس و واهمه دارید ؟

بنده فقط از شما خواستم حداقل تماس تلفنی برقرار بشه ذهنیت‌های غلط و متوهمانه شما برطرف بشه.

این کجاش غیر منطقیه؟

چرا طفره می رید و هی سعی می کنید خودتون رو برحق جلوه بدید؟

نه واقعاً چرا؟

نه برداشت بیانی ها برای من مهمه، نه قضاوت‌های اونا.

من وظیفمه از خودم دفاع کنم چون حداقل خودم خودمو میشناسم و اساتید بنده هم در جریانند، حتی خانواده من.

چرا سفسطه می کنید؟

یک کلام بگید حاضر نیستید رودررو بایستید و ادعاهای واهی خودتونو ازش دفاع کنید با منطق، با دلیل و برهان.

تمام

انسان مستبصری اگه وجود داشته باشه خودش می‌دونه چجوری باید قضاوت کنه.

حالا شما هرچی می خواین، از موضع خودتون کوتاه نیاین. اینکه دلیل بر حقانیت نیست. فلان وجود هم هیچوقت از موضع غلط خودش فرود نیامد. دلیل نمیشه که.

همینطور دور افتاده دست شما و دارید تاخت و تاز میکنید.

مصداق حقیقی وبلاگ متوهم خود شما هستید دیگه.

آنچه عیان است چه حاجت به بیان است؟

حداقل استاد کذایی خودتون رو در جریان ماوقع قرار بدید تا آگاهتون کنند، البته اگه واقعاً استادی در کار باشه، یا....

فضای مجازی چه چیزش قابل اتکا هست آخه مرد مومن.

بنده دعوت میکنم، هرکسی میخواد بنده رو بشناسه، بیاد وبلاگم، شماره میدم، آدرس میدم، بیاد با واقعیتها روبرو بشه.

نه که هر آدم مدعی متوهمی، طبق تصورات و تخیلات غلط خودش هرچی گفت و نوشت رو ملاک تشخیص و قضاوت قرار بده.

اینم که می‌بینید مصر هستم در اعاده حیثیت، ینی واقعاً اهل نیستید که بفهمید چرا و به چه علت؟

من چیو توضیح بدم و توجیه کنم؟

اونم برای شما.

خدا آخر و عاقبت همه ما رو بخیر کنه.

خیر پیش

۰۲ اسفند ۰۲ ، ۱۴:۴۲

@دریزه

سلام :)

قصد جسارت نداشتما. اگه کلمه هندونه بار معنایی منفی اگه براتون داره معذرت می‌خوام. کلمه بهتر به ذهنم نرسید اون موقع. هندونه رو زیر مجموعه پروژه هم افزایی می‌دونم خب. جزئی از کله.

@اقلی ن.الف

ولی این پستتون فارغ از کامنتها خیلی خوب بود

نره تو حاشیه

برای خود من که مهم و باارزش بود

حتی نشسته بودم خوبی های مهیار رو لیست کنم

که ارسال نکردم

۰۲ اسفند ۰۲ ، ۱۷:۱۶

zynb am

مطلب جالبی بود . هر زندگی بالا و پایین داره

من خودم به شخصه بارها و بارها که تب عشقم یکم دوزش پایین اومده بوده با همین هزاران خوبی که قطعا یار داره تونستم شرایطم رو تثبیت کنم ..

مطمئنم یار هم همین حس رو نسبت به من داشته و گاهی داره .

خدا کمک کنه به اون بلوغ درست و حسابی فکری برسیم

خدا به همه جوونا کمک کنه..

۰۳ اسفند ۰۲ ، ۱۱:۴۴

1. اصلا قصد نداشتم حتی به وبلاگتون بیام چه برسه به اینکه جواب بدم، ولی بنا به خواهش عزیزی

محترم، اینکار رو انجام دادم.

2. لازم هست خدمت شما و بقیه عرض کنم بنده از وقتی وبلاگهامو بستم، بیان نمی اومدم، مگر جهت تعامل با یکی دو نفر که فقط به اونها محدود می شد. فلذا در طول این مدت اصلا از پست کذایی شما خبر نداشتم. و پنجشنبه گذشته که از طریق یکنفر مطلع شدم، لازم دیدم از خودم دفاع کنم.

3. من چی بگم به شما؟

واقعاً چه باید گفت به امثال شما؟

نمی دانم.

حقیقتاً مانده ام.

بعد از اینهمه سال تجربه و سر و کله زدن با بینهایت افراد مختلف ازجمله امثال شماها. مخصوصا مخصوصا در فضای مزخرف مجازی. آنهم در فضای به درد نخور بیان که شده محیط خاله زنک بازی. اگر یادتان باشد خودتان هم زمانی حرفهایی زده بودید درین خصوص. بماند.

که حالا داعیه دار درک متقابل و تعامل عمومی و معاشرتهای اجتماعی می زنید.

بزرگوار

ما این گیسها را در آسیاب سفید نکرده ایم.

هنوز مانده شما به تجربیات و یافته ها و ادراکات ما برسید.

فکر نکنید چون طرف مقابل شما یک خانم هست هر نوع رفتاری می توانید داشته باشید و هرچه می خواهید بگویید.

4. بنده وقتی از آن پست کذایی شما مطلع شدم، بلافاصله آنجا عکس العمل نشان دادم. پاسخی دریافت نکردم. آمدم اینجا که پست بروز می کنید. اصلا هم طبق توهم شما، هدفم این نبوده که پست جدید بگذارید تا من بیایم و واکنشم را اظهار کنم. اصلا هم هدفم این نبوده که بخاطر اینکه مخاطبین بیشتری مطالب را بخوانند بیایم و اینجا پست بگذارم. اینها توهمات کذب شماست.

5. نمی دانم به چه دلیلی تاریخ پاسخها را بسته اید و در قالب، آنرا حذف کرده اید؟

تا کسی نتواند تشخیص دهد پاسخی که شما ذیل آن پست داده اید، مربوط به چه زمانی است؟

بنده متأسفانه بسیار دقیق و تیزبین هستم. چیزی که در مردها نیست. برای همین نمی توانید مصر بر ادعاهای کذب خود باشید.

6. در مورد پاسخ شما به یکی از کامنتها در همین صفحه چیزی نمی گویم که ذهنها درگیر نشوند، فقط اشارتاً عرض می کنم که: واقعاً تمام قضاوتها و تشخیصهای شما به همین پوچی است؟

که خب هست دیگر. برای بنده که خودم ناقل آن حرف بوده ام و خودم از اقتضائات آن زمان و گفته های طرف مقابلم آگاه بودم، همه چیز روشن است.

برای همین بارها و بارها با خود شما به چالش رفتم و همچنان مصر هستم که: آقا جان. اخوی. بزرگوار. خدا پدر آمرزیده، فضای بیان و وبلاگهای بیان مخصوصاً جای خیلی حرفها نیست، یک، شفاف گفتن آنها هم ضرورتی ندارد، دو؛ حفظ و نگه داشتن هر پست و هر متن و مطلبی هم دالّ بر ثبات و فلان و بهمان که شما آقایان مدعی آنها هستید هم نیست. کمی روانشناسی اجتماعی بخوانید.

7. شما ذیل ان پست کذایی، نمی دانم در چه تاریخی، جواب دادید، بنده تازه الآن خواندم. فایده ای هم ندارد جواب شما. در هر حال ذیل آن پست هم حتماً حرفی خواهم زد.

می دانید چرا؟

می گویند: تو مو می بینی و من پیچش مو.

خیلی جالب هست.

شما می گویید آن پست مال فلان زمان بوده، فلان بوده بهمان بوده ( حوصله و وقت توضیحش را ندارم)

واقعیت را دیدید؟

فهمیدید؟

من چه بگویم به شماها؟

گفتنش سودی ندارد آخر که بخواهم بگویم.

قبلا هم گفتم من و شما هیچ وجه اشتراک مسیری با هم نداریم.

8. و جالبتر اینکه:

....

بگذریم.

بنا به درخواست این عزیز بزرگوار، یک پاسخ هم ذیل آن پست می گذارم . وگرنه دیگر بشخصه هیچ تمایلی اصلاً به هیچگونه ارتباط با شما و دیگر بیانی ها بویژه آقایان ندارم.

9. این هم که اصرار داشته و دارم حضوری یا تلفنی .... صرفاً جهت رویارویی با واقع و واقعیتها بود. که مطمئنا خیلی چیزها را عوض می کرد. همین.

یاحق.

۰۳ اسفند ۰۲ ، ۱۷:۴۶

1. آن عزیز محترمی که مرا دعوت به دفاع از حریم من می کرد، کسی جز قرآن نبود.

2. حیفم آمد که این سخن آن عزیز محترم را هم به گوش شما نرسانم:

إن الذین جاؤوا بالافک عصبة منکم لا تحسبوه شرا لکم بل هو خیر لکم لکل امریء منهم ما اکتسب من الاثم و الذی تولی کبره منهم له عذاب عظیم

لولا اذ سمعتموه ظن المومنون و المومنات بانفسهم خیرا و قالوا هذا إفک مبین

3. همینجا اعلام می کنم بنده ترک فضای بیان کرده ام و با هیچیک از اعضای بیان ارتباطی ندارم جز دوتا از خانمها که یکی از آنها در بیان فعال است و دیگری وبلاگی ندارد.

از این به بعد هم لطفا و خواهشا هرکس هر حرفی، صحبتی، تهمتی چیزی داشت به خود بنده رجوع کند تا رفع ابهام کنم. بار خودتان را سنگین نکنید.

و آخر دعواهم ان الحمدلله رب العالمین

۰۳ اسفند ۰۲ ، ۱۸:۳۵

مشغول قرائت قرآن بودم، آمدم بگویم:

لطف کنید و زحمت بکشید تمام کامنتهای این پست و آن پست را که مربوط به من و ماجرای من هست پاک کنید.

این لحظه و این دقیقه و ثانیه، بنده دیگر راضی نیستم هیچکدام از اینها در این پست و پست دیگر شما باقی بماند.

قد بازی و یکدنده بازی هم در نیاورید که نه هیچ پستی حذف نمی شود و فلان و بهمان. این حرفهای بیهوده را هم تحویل ندهید.

حذف کنید.

مظهر اسم الماحی خداوند باشید بلکه متخلق به اسماء الله بشویم.

وظیفه ی بنده بود به شما، به عنوان برادر مومن تذکرات اخلاقی بدهم و از خودم هم دفاع کنم که کردم و گفته های لازم را هم گفتم.

لطف کنید دیگر همه چیز را حذف کنید و هر دو به محضر حق جل جلاله رجوع کنیم.

تعاونوا علی البر و التقوی و لا تعاونوا علی الاثم و العدوان.

راهی جز این وبلاگ و این پستها نبود برای توبیخ و تذکر. وگرنه به هیچ عنوان میل و رغبتی به جدل اینچنینی نداشته و ندارم.

والسلام.

حذف کنید لطفا.

خداوند به شما جزای خیر عنایت کند.

إن شاء الله در موقف حقیقی همدیگر را ملاقات خواهیم کرد.

۰۳ اسفند ۰۲ ، ۱۸:۴۳

دأب اصلی و حقیقی بنده همیشه ناصحیت بوده و هست و خواهد بود.

از این کامنتهای آخر من هرچه می خواهید برداشت کنید بکنید.

مهم نیست.

مهم رضایت حق متعال است که امیدوارم حاصل بشود.

حرفهای ناروایی زدید، بنده هم مقابله کردم.

قرار نیست مومنین با هم در جنگ و جدال بمانند.

من می گذرم. و از خداوند می خواهم از ما خشنود و راضی باشد.

دلی به درد آمد و رنجشی حاصل شد.

با خدای خود خلوتی کردم و از او خواستم اگر شما حق می گویید و آنطوری است که شما می گویید، مرا به لطف و رحمت خویش تأدیبم کند و به خلق و خوی اهل ولا متصف بگرداند.

خوبیت ندارد اینگونه رنجش ایجاد شود و در دلها بماند.

خدانگهدارتان باد

۰۳ اسفند ۰۲ ، ۱۸:۴۷

هرطور خودتان می دانید.

نزد من از شما هیچ نیست. از من هم نزد شما هرچه هست قابل انکار نیست که صرفا بر اساس تعاملات ناقصی بوده که به دست آوردید. که دیگر مهم نیست برای من.

حالا شما هر قصد و منظوری دارید، به بنده ربطی ندارد.

چنان می گویید به وقتش هرکه نداند فکر می کند چه خبر است.

اگر سوء برداشتهایی هست، یا هرچه در نزد شماست که بنده اطلاعی ندارم. با خودتان.

بنده دیگر نه حرفی دارم نه تقاضایی نه چیزی.

هرچه بود گفتم و شما را به خداوند سپردم.

در آستانه ی چهل سالگی

در آستانه ی چهل سالگی

با من بیا... من به سوی کسی میروم که قدرت و زیبایی از او معنا گرفته است...

بهم توجه نمیکنه...

نظرات (۲۲)

ارسال نظر

آخرین مطالب