تمایل اسرائیل
عید امسال برام خیلی متفاوت بود... و خیلی لذت های جدیدی رو تجربه کردم...
مثلا هر ساله برای تبریک سال نو از سمت دوستان و آشنایان کارت پستالهای دیجیتال یا پیام های تبریک روی گوشیم می اومد...
اما امسال شاهد بودم از کشورهای مختلفی برام پیام تبریک میاد... غالبا به زبان انگلیسی...
از ایتالیا...
هند...
قطر...
فرانسه...
کانادا...
روسیه...
و...
حالا اینا مثل خیلی از امثال من مصنوعی نشدن که یه کارت پستال توی نت پیدا کنن و برای 500 نفر بفرستن و خیال خودشون رو راحت کنن که تبریک گفتیم و از گردن خودمون خارج کردیم...
تمام اینا نشستن پیام تبریک خودشون رو تایپ گردن...
برای شخصِ من...
اما...
اما جذابترش این بود که بعد از حمله به کنسولگری ایران در سوریه...
شاهد پیامهایی از سمت بعضی از همین انگلیسی نویس ها بودم در جهت تسلیت گفتن به من و ابراز تاسف و همدردی...
شبیه این پیام:
unfortunately i heard the news
i feel very sad
about the attack on iranian consulate in syria
i hope you all doing well
و پیامهای دیگه ای که اومد همه در درجه اول نشان از نگرانی اونها در مورد آینده ی مقاومت بود...
ایران مادر و پدر مقاومت در جهانه...
پشتیبان اصلی و بنیان گذار مقاومت در جهان هست...
واکنش ایران برای تمام جهان خیلی مهمه...
خلاصه ی کلام:
تماااام چشم های امید، به ایرانه...
امید همون بزرگ مردان غزه هم بعد از خدا و اهل بیت، به ایرانه...
وقتی اسرائیل به کنسول گری ما میزنه، برای تمام دوستداران مقاومت مثل این میمونه که کسی به مادر یا پدرش سیلی زده...
پدر پشتیبانه... کسی دوست نداره ضعف پدر رو ببینه...
در جواب تمام اونها نوشتم:
ما بابت این اتفاق اصلا نگران نیستیم...
اسرائیل تا همین الان ضربات بسیار مهلکی از مقاومت خورده و در حال احتضاره...
به شدت نیاز داره ایران به صورت مستقیم وارد جنگ بشه...
حتی اگر بنا باشه نابود بشه انتخاب خودش اینه که با ورود مستقیم ایران نابود بشه...
ایران قطعا پاسخ این جنایتش را خواهد داد...
اما در زمین اسرائیل بازی نخواهد کرد...
