مزرعه ای در آب
نمیدونم به خاطر شغلمه یا چی...
جوری افسارگسیختگی دولت در تامین انرژی، مخصوصا برق، توان تولید رو در کشور گرفته...
همه توی شک و بهت هستن...
نمیدونن سرمایه شون رو بردارن فرار کنن... بمونن... تولید نکنن...
و وقتی هم تولید می افته توی ضرر، تا تولید کننده ها نسبت به آینده به یه جمع بندی واقعی برسن، تا خرخره به صراف و نزول خور بدهکار شدن...
توی صنف ما وحشتناکه بدهی تولید کننده ها به صرافا...
چون سرمایه در گردشش کم یا صفر شده... برای تزریق نقدینگی، آینده فروشی میکنن...
فاجعه هست...
از طرفی ربا داره کمر تولید رو میشکنه...
از اون طرف ناکارآمدی و فشل بودن دولت داره خنجر رو از پشت میزنه به تولید کننده...
و فضایی که من میبینم خیلی از این تولید کننده ها حتی غرصت فرار کردن هم نخواهند داشت...
یکی از بزرگترین بدهکاران، شهر فرش و شهر لوازم خانگی هست...
کسی تو بازار جرات نمیکنه بهش جنس بده...
اگر بده طلبش رو باید روی یخ بنویسه...
.
.
آه...
افسوس که این مزرعه را آب گرفته...
دهقان مصیبت زده را خواب گرفته...
چشممون روشن. خوشمون باشه. اون شورای عالی امنیت ملی که به بهانه های پوچ فرامین صریح آقا رو معطل و حتی خنثی می کرد کجاست که بابت ابعاد امنیتی فاجعه انرژی پاسخ گو باشه؟ طنز روزگار اینجاست که آقایون از اول طوفان الاقصی بابت انرژی و عسلویه دست به عصا بودند
اینم از این....آه مظلوم اثر دارد....
اما حدسم اینه که اون دوتا مافیایی که ازشون نامبردین و در خلق پول، اساسی یاور سرطان اقتصاد ایران بودند ، زیر دین کسی نمی مونند و پشتشون گرمه