چالش آتش بس

توی شرایط فعلی شاید به صلاح نباشه بین دولتی ها و نظامی ها با اظهار نظرمون گسست ایجاد کنیم...

حداقل الان وقتش نیست... شاید یک هفته دیگه باید این ملاحظات رو کنار گذاشت... اما به نظرم الان وقتش نیست...

 

من روز اول جنگ نوشتم همراه بودن مردم یک نعمت الهی خواهد بود...

اما امروز میخوام بگم تقابل دولت و نیروهای مسلح یکی از بزرگترین تهدیدهاست برای ادامه ی این مسیری که آغاز شده...

 

اما کاری که الان باید کرد، اولا خوب فهم کردن فرمایشات رهبریست... عقب نمونیم... جلو نزنیم...

ثانیا تحلیل ارائه بدیم... تحلیلهایی به دور از هیجان زدگی...

جنگ خیلی شبیه به بازی شطرنج هست...

زمانی که امریکا مستقیم به جنگ ورود پیدا کرد... من چند مشتری صادراتی داشتم که بحث میکردن که واکنش ایران چه خواهد بود...

نظر من این بود که در این مرحله بعیده تنگه هرمز رو ببنده یا محدودیت ایجاد کنه... اونها اما میگفتن این محتمل ترین واکنش ایران هست... و دیدیم که کاری با تنگه نداشتن...

 

این اتفاقی که در مورد آتش بس افتاد باید اول از همه بدونیم که خود نتانیاهو اعلام کرد ما در این جنگ وجودی هستیم...

پس یقین داشته باشید این درگیری 12 روزه بازدارندگی ایجاد نکرده... چون اون همچنان درگیر این نبرد وجودی هست... و این آتش بس مخصوصا که از طرف اونها هم اعلام شده... یک تاکتیک جنگی هست...

و خیلی محتمل هست که موقت باشه...

ایرادی هم نداره... اگر اون میره خودش رو بازسازی کنه... ایران هم بیکار نخواهد نشست...

ولی مراقب عملیات روانی در این مدت باشید...

 

من نمی خوام بگم پذیرش این آتش بس درست ترین کاری بوده که ایران کرده... اما میخوام بگم چون بازی ادامه داره، میشه این رو جزو فراز و نشیب های این بازی شطرنج دونست...

اگر پذیرش آتش بس اشتباه بوده، گذر زمان به ما ثابت خواهد کرد... و اگر درست بوده هم همین طور...

اما بدانیم وقتی در یک جنگ وجودی با دشمن صهیونیستی قرار گرفتیم، کار به همین جا تمام نخواهد شد...

خودمون رو برای روزهای بعد آماده کنیم...