دغدغه ی واقعی
از جمله لطف هایی که خدا میتونه به هر انسانی بکنه اینه که دغدغه های اون انسان، دغدغه های واقعی و به روز باشه
دشمن دغدغه های واقعی هر انسانی چیه؟
دغدغه های خوبی که اولویت ندارن...
دغدغه های خوبی که الان وقتش نیست...
دغدغه های خوبی که دغدغه ی امامت و ولی ات نباشن...
مثلا ما کلی روایت و کلام از بزرگانمون داریم که تامین رفاه خانواده مثل جهاد هست برای مرد و...
بعد یک وقتی این دغدغه رو پیدا کنیم که اتفاقا اصلا اولویت نیست...
دغدغه ی واقعی...
چجوری بدست میاد؟
چجوری بفهمیم؟
آیا دغدغه ی واقعی، همون خشنودی خداوند نیست که در بین طاعت ها پنهان شده؟
واقعا نمیخوام مخاطبانم رو دچار وسواس کنم...
چون معتقدم مهم ترین چیزها برای خدا، جوری برنامه ریزی میشه که در دسترس خیلیا باشه...
مثلا گرفتن مدرک دکترا برای خیلی ها سخته...
یا مدیر کل شدن در دولت به هر کسی نمیرسه...
رئیس جمهور شدن که کلا...
ولی رزق دغدغه ی واقعی داشتن از سوی خدا گاهی به یک کارگر یا کشاورز بی سواد هم میرسه...
دغدغه ی واقعی داشتن یعنی هنرِ نداشتنِ دغدغه ی اضافی
دیشب تمام حرفهام ختم میشد به همین:
هی به خانمم میگفتم من خیلی دغدغه مند بودم توی 15 الی 20 سال اخیر عمرم...
اما دغدغه های تفننی و غیر اولویت دارم موجب شد، عقب بیفتم...
ضعیف بشم...
باید تغییر ریل بدم...
هی هر چی به عده تلاش کنن دینداری و الهی بودن رو مسئله ای دو دو تا چهارتایی و قابل پیش بینی و ملموس جلوه بدن...
من اصرار دارم این مقوله رو مقوله ای جلوه بدم که قیامت گونه هست...
معتقدم اگر برجسته کردن لایحتسب بودن نتیجه، موجب میشه یه عده سو استفاده کنن و دکون و دستگاه باز کنن
قابل محاسبه جلوه دادن نتیجه و رزق ها، اگر باور مردم بشه،« تمام » مردم رو فاسد خواهد کرد...
لذا دارم دفع افسد به فاسد میکنم
:))))