امروز توفیق داشتم بعد از ۱۲ سال باز از دور نظاره گر روی ماه باشم...
چقدر عاجزم از وصف حالم بعد شنیدن فرمایشات آقا...
کاش میشد سر به بیابان بذارم از فرط بی عرضگی هامون... اول از همه خودم...
تحول...
بزرگترین ضعف کشور ، اقتصاد...
کار هرز، تصدی گری دولت ها در امور اقتصادی...
مشارکت مردم در اقتصاد...
و نظر من:
دولت رئیسی تا الان در مشارکت دادن مردم در اقتصاد ناتوان بوده... هر چند کاذهای خوبی هم کرده و شخص رئیسی خیلی دغدغه مند هم هست... اما خب...
اگر مردم مشارکت نکنن گره اقتصاد باز نمیشه...
و امان از مردم...
امان...
دلم میخواد برم چوپانی کنم توی صحرا و بیابون...
کار سختیه مشارکت دادن مردم...
چون هم باید مردم رو متقاعد کنی و هم بازوان صاحبان منافع در تصدی گری دولتی رو قطع کنی...
هر دوی اینا سخته
یکی از یکی سخت تر...
و بازم میگم...
باید قدرت احزاب به حداقل تربن حالت ممکن برسه...
احزاب مخصوصا به شکلی که در کشور ما هستن نه تنها اسلامی نیستن بلکه...
خدایا..
از تنها بودن این ابرمرد، میخوام سر به بیابون بذارم...
بعد از سخنرانی آقا وقتی دیدم بعضی از دوستام راحت میگن و میخندن خیلی ازشون ناراحت شدم...