ادبار قلب

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

بیل هم دستتون نمیدادن...

این بود مسعود؟!!

وزیر اقتصاد : عبدالناصر آخه؟!!

 

خدایا!!!

اصلا کاری با آرمان ها ندارم...

انقلاب و اسلام و همه به کنار...

 

توی ارتش خدمت کردم... یه روز فرمانده گردان همه رو به خط کرد چون شب قبلش یه سوتی داده بودن مسئولین کادر و پرسنل شیفت شب...

بهشون گفت: اگر ارتش نبود، سر چهار راه بیل هم دستتون نمیدادن...

واقعا اگر جمهوری اسلامی نبود سر چهار راه بیل هم دست خیلی از این بزروگواران نمیدادن...

 

(وی همینطور حرص میخورد و لحن و کلامش را کنترل میکند)

ای سبنتفق9خرتنشستشکبپ 5-605 جلحنکبم

ثقجفخ هقخهفحخثه

لثجقلنثجقلن

:(((((((((((((

از گلزار شهدا تا دوست پسر اجتماعی

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

عبور از شرایط فعلی...

دو روز قطعی برق از پیش اطلاع رسانی شده در هفته، شده چهار روز در هفته...

دو روزش مشخص، دو روزش هم هر وقت کم بیارن زااارت...

 

هفته هفت روزه...

4 روزش برق نیست... و تولید متوقفه...

اما مخارج ثابته... مثلا حقوق پرسنل... بیمه...

توی بعضی از تولید ها مثل تولید نخ عملا 4 روز قطعی برق یعنی 5 روز قطعی برق... چون تا دمای دیگ هاشون ثابت بشه یک پروسه ی زمان بر هست...

از اون طرف به طور میانگین هفته ای یک دو روز ها بانکها تعطیل میکنن... و ورود و خروخ نقدینگی مون با اختلال مواجه هست...

از طرفی دیگه بانکها با کمبود نقدینگی مواجه هستن و وقتی میرم بانک التماس میکنن پول جابجا نکنم...

و از التماس بدتر، غالبا در یک ساعت هایی سامانه هاشون هم دچار اختلال میشه که نتونی پول جابجا کنی...

سامانه ها که سراسری هست... که به نظر من این اختلال ها عامدانه هست...

اما قطعا این قطعی برق ها فقط بانک ها رو خوشحال میکنه...

 

شرایط در حوزه تولید و اقتصاد کاااملا جنگی و بحرانی هست...

واقعا جنگ خونینی هم هست دوستان...

جنگی که دیگه با کت و کروات و روال اداری نمیشه این جنگ رو به ساحل نجات رسوند...

این جنگ دوباره جهادگران بزرگ میخواد...

.

.

تازه واحد های تولیدی مرتبط با ما که در شهرهایی مثل یزد فعال هستن، زمانی که ما دو روز تعطیلی داشتیم به خاطر قطعی برق... اونها 4 روز تعطیلی داشتن...

الان نمیدونم اونا اصلا درب کارخونه شون رو باز میکنن یا نه...

---

---

خدایا

فقط خودت میدونی ما چجوری داریم میجنگیم...

فقط خودت شاهدی...

 

خدایا از دل همین مردم کسی رو برانگیز که الوالعزم باشه...

که ما رو از این شرایط عبور بده...

 

فرصت ناب مقایسه

شاید همه این حرف حاج قاسم رو یادتون باشه:

بزرگترین فرصت ها در دل تهدیدها وجود دارد (نقل به مضمون)

قبلا چندبار گفتم:

سرعت از صفات حق متعال هست... اما ما وقتی سمتش میبریم ممکنه دچار عجله بشیم که الهی نیست

دقت از صفات الهی هست اما ما وقتی سمتش میبریم ممکنه دچار وسواس بشیم که شیطانی هست...

عدل از صفات الهی هست که ما وقتی سمتش میریم ممکنه دچار سختگیری و ظلم بشیم که شیطانی هست...

فرصت و تهدید در دل هم...

امروز یه نظری داشتم تو خصوصی... که در پاسخ حرفی از مقایسه زدم

مقایسه ی داشته های خود با دیگران...

مقایسه هم به نظرم یکی از فرصت های ناب هست که شیطان اونجا بدجوری بست نشسته...

من چند روز پیش توی راه قم، به خانمم گفتم من هر بار زندگی خودم رو با زندگی دیگران مقایسه کردم، از تقدیری که خدا برام رقم زد فقط عرق شرم به پیشانی ام نشست...

گاهی برام سوال میشه که آخه مگه من چکار کردم که تقدیر به این قشنگی برام رقم زده شده...

به خانمم میگفتم کاش میشد به تمام ادما گفت:

برید زندگی خودتون رو مقایسه کنید با دیگران... کاش همه این توان رو داشتن که مغلوب شیطان نشن در این مقایسه...

کاش میشد در اون مقایسه، زاویه نگاه رو هم نشون داد.‌.

گاهی با بیانی که ناراحت نشن (چون حتی نمیتونم این زاویه نگاه رو به خانمم هم انتقال بدم) بهشون گفتم وقتی خانمهای اطرافم در دنیای پیرامونم رو میبینم، به این یقینم افزوده میشه که تو بهترینی بودی که خدا میتونست برای من در نظر بگیره...

 

بعد گاهی حتی وسوسه میشم از اختلافات خودم با خانمم اینجا بنویسم تا دیگران بدونن من با این بهترین برای خودم اختلافات هم دارم...

اما به صلاح نمیدونم...

 

جدای از مصلحت:

کسی باور هم نمیکنه

:))))

 

توی یه همچین عرصه ای هستیم

 

جذابیت همسر

تا الان از این زاویه به همسرتون نگاه کردید که:

همسرتون برای خدا، چقدر میتونه جذاب باشه و خدا بهش اشتیاق داشته باشه؟

راستی خدا مشتاق چه کسانی میشه؟ و چه کسانی براش جذاب هستن؟

 

و اگر روزی یکی پرده از جلوی چشمامون بزنه کنار و بفهمیم اونقدری که همسرمون برای خدا جذاب بوده، برای خودِ  ما جذاب نبوده چه حالی بهمون دست میده؟

---

---

 

این برای من یقین هست که همسرم برای خدا خیلی جذاب تر هستن تا خودِ من...

من خیلی نمود بیرونی دارم و تجلیاتی دارم که خیلی نگاه خلق رو به خودم جلب میکنم...

اما همسرم تجلیاتی دارن که خیلی نگاه حق رو به خودشون جلب میکنن...

 

و این چیزی نیست که بشه خیلی آشکارا در موردش حرف زد...

بحث اینکه کی خوبه کی بده نیست...

بحث از استیصال من هست در بیان برخی چیزهای مهم...

 

مثلا همسرم بارها اعتراف کرد:

من نه صبر تو رو دارم

نه حوصله ی تو رو دارم

نه تحملم مثل تو هست...

نه فلان ویژگی خوب...

 

واقعیت اینه که این صبر و تحمل و حوصله ی من بیشتر به خاطر سبک زندگی شهری ای هست که نداشتیم... من توی روستا بزرگ شدم...

و اگر همسرم کمتر صبر و حوصله و تحمل دارن، به خاطر سبک زندگی شهری ای هست که داشتن...

 

اینها خیلی آگاهانه نبود... محیط اینجور بارمون آورد...

 

از قضا من زبان گویاتری دارم... که خانمم بارها میگفت: کاش منم زبان تو رو داشتم تا توی بعضی از جمع ها حرف میزدم و از حق دفاع میکردم...

حتی یه بار گفت: برم کلاس فن بیان؟ (الهی!!!)

(تنها جایی که از قدرت بیان داشتنم بدم میاد و از داشتنش حس ضعف بهم دست میده همین مواقع هست، که خانمم میگه تو توی این زمینه قویتری... اینم قابل بیان نیست که بگم آفات بیان خوب داشتن چیه...)

از قضا من ذهن ریاضی قویتری دارم و مباحث فلسفی و معقولات رو هم خیلی بهتر حلاجی میکنم و تسلط نظری بیشتری دارم...

 

تمام ویژگی های ظاهر (به جز قیافه ام) میگه من از همسرم بهترم...

اما من و خدا میدونیم که اینطور نیست...

و البته استادم هم میدونه :))))

 

خدایا چرا شما اینجوری رفتار میکنید؟

خوبی ها رو جوری پنهان میکنید که حتی نشه ازش حرف زد...

من میتونم بگم چرا خانمم برای خدا جذاب تره... اما اگر بگم این مطلب شهید میشه...

ولی میگم که بعضی ها دچار گنگی این مطلب نشن:

 

ایشون نسبت به من منیت کمتری دارن...

همین...

و اونقدر استادمون این کم منیتی ایشون رو دوست دارن... که به وضوح حس میکنم...

ولی همین منیت نداشتن بحر عجیب و غریبی هست...

ساده از کنارش رد نشید:

---

---

 

راستی به این سوال فکر کنید:

اگر روزی یکی پرده از جلوی چشمامون بزنه کنار و بفهمیم اونقدری که همسرمون برای خدا جذاب بوده، برای خودِ  ما جذاب نبوده چه حالی بهمون دست میده؟

 

شاید امید کسی باشیم...

بعد از یک روز کاری بسیار سخت و پر تنش ۱۲ ساعته...

ساعت پنج و شش غروب به علی که اونم سابقه اش از من بیشتره و حسابی پای کار هست گفتم:

علی واقعا خسته شدم... گاهی به خودم میگم بساطم رو جمع کنم برم از اینجا...

چرا هر چی تلاش میکنیم سختی ها کمتر نمیشه؟!!

 

علی لوتی وار میگه: داداش چشم امید همه ما به تو هست، وقتی تو اینجوری حرف بزنی، ما چی بگیم؟!!!

از حرفی که زدم خجالت میکشم و ...

فاطمه

اسم فاطمه تنها اسمی هست که هر جا این اسم رو میخونم، هیچ تصویری تو ذهنم نمیاد اما همش حس میکنم با این اسم بوی بسیار خوشی به مشامم میرسه...

در واقع یک اسم معطر هست

بدون تصویر

دلم براشون سوخت

دیشب رفتیم قم خونه یکی از اقوامم که همسرش طلبه بود... بیش از ده ساله که قم طلبه هست... وقتی وارد خونه ی اجاره ای شون شدم، خیلی گرم بود... تازه ما ساعت ۶.۳۰ عصر رسیده بودیم... هی عرق میکردم و نمیتونستم بپرسم اینجا چرا اینقد گرمه... زیرزمین هم بود... موقع شام پسرم نتونست جلوی زبونش رو بگیره... گفت بابا خیلی گرمه اینجا... گفتن واحد زیر زمین و واحد همکف که مستاجری دیگه میشینه، از یه کولر آبی استفاده میکنن با دو خروجی از یک کانال کشی...

گفتم کلید کولر پیش شماست یا اونا؟!!... گفت پیش ماست... و اونا سرمایی هستن و برای همین اغلب روی دور کند هست...

بحث رو با این موضوع که ما خودمون سینه سوخته ی اجاره نشینی هستیم... و غراز و نشیب زیادی دیدیم... و ان شاالله اگر هر کسی باید رنجی بکشه، رنج ما همین مستاجری باشه و الحمدلله و... جمع کردم و موضوع رو عوض کردم...

اما هم من و هم خانمم خیلی بابت شرایطش ناراحت شدیم...

وقتی برمیگشتیم به خانمم گفتم اینها اشتباه میکنن هنوز موندن قم... باید برگردن شهر خودشون... دلیل هر دو تاشون برای ماندن توی شهر قم این بود که دو تا دختراشون توی محیط قم تربیت بشن... وضع شمال به لحاظ فرهنگی و اینا خوب نیست...

گفتم: اشتباه میکنن...اینا اگر برگردن میتونن توی شرایط بهتری زندگی کنن و این دلیلشون پاک کردن صورت مسئله هست... این موجب میشه اون « بهترین تقدیری » که ازش صحبت میکردم برات، براشون رقم نخوره...

خانم گفت: از من در مورد کانال کولرمون پرسید، بحث رو پیچوندم و نگفتم ما از کولر آبی استفاده نمیکنیم... خیلی دلم براشون سوخت...

گفتم: خوشحالم که دلت برای این مسائل به درد میاد...

دلبری هنیئه از پزشکیان

کوچکتر از اونم که بخوام در مورد اسماعیل هنیه حرفی بزنم...

واقعا حرف من و نظر من چه اهمیتی داره؟!!

بیشتر برای دل خودم می نویسم این مطلب رو...

 

اما عقیده ام بر اینه که در دورانی قرار گرفتیم که نفاق هر روز کمرنگ تر میشه و حق و باطل آشکارتر...

ایران که قطعا انتقال خون هنیه را خواهد گرفت... اما ما هم باید بدونیم وارد چه زمانه ای شدیم...

منم مثل خیلی ها دوست دارم دل بدم به عرصه ی خیال، و بگم ان شا الله پزشکیان خوب هست... همونطور که تا حالا خوب اومده جلو...

پزشکیان رفتارهای خوبی داشته این چند وقت... احسنت... حتی اگر هم رفتار بدی داشت برای ما در شرایط فعلی فرقی نمیکنه بازم تکلیف ما برای این دوره، مثل ادوار قبل بود و هست...

 من خیال باف بار نیومدم...

من همونی بودم که در سن 18 تا 20 سالگی رمان های 500 صفحه ای می نوشتم... اما الان حتی دو صفحه هم قدرت داستان پردازی ندارم... که البته اصلا خوب نیست... باید تعدیل بشم...

 

اما مرام ما و نگرش ما اینه: دولت هر کی می خواد باشه... ما به عنوان شهروند باید نقش خودمون رو پیدا کنیم... مسئولانه...

و گام برداریم... هیچ فرقی هم نداره پزشکیان رئیس باشه یا جلیلی یا قالیباف...

وظیفه ی شهروندی ما کمک به قدرتمند شدن مردم و جامعه هست... هر کسی در حد وسعش...

---

---

دیروز ظاهرا اسماعیل هنیه دلبری خوبی از پزشکیان کرد: مردم غزه استوار و پر انگیزه ایستاده اند (نقل به مضمون)

به جای اینکه بگه روزی چند کشته میدیم... گفتن: ما امیدوار و هدفمند ایستاده ایم و حالمون هم خوب هست...

 

دل برد از پزشکیان...

ان شا الله پزشکیان از این دل محافظت کنند...

---

---

خدا و بچه های بالا باید هر انسانی رو در جایگاهی قرار بدن که بتونه اثر بذاره...

پس باید دم این خدا رو ببینیم...

تمام قصه همینه